Toen we hier net waren wisten we nog niet goed de weg. We hadden inmiddels een viertal kippen rondlopen, maar wilden er nog wel een paar bij. Door een stel vrienden werden we verwezen naar een maandelijkse pluimveemarkt in een naburig dorpje.
Op een groot plein stonden de kippen in kooien op tafels in de blakerende zon uitgestald. Dit waren duidelijk de kippen voor de
eiproduktie en de consumptie bij de kleine boer. Want dat gebeurt ook
hier in Frankrijk nog heel veel. Het hebben van sierpluimvee is een uitzondering.
Op de bordjes stond wat het waren: Marans, alhoewel we er nu wel achter zijn dat dit geen echte raskippen zijn. Toch hebben we er toen drie gekocht. De twee Twinnies (Marans) en een leghybride Rusty. Van de in totaal 5 kippen die we van die markt hebben meegenomen is Twinny de enige die nog is overgebleven.
De
anderen zijn op nog erg jonge leeftijd aan verschillende kwalen
overleden. Ook Twinny heeft het niet altijd gemakkelijk. Maar op het
moment blakert ze van gezondheid en verrast ons nog om de twee dagen
met een mooi chocoladebruin ei.
Want de Marans is de franse kip met de gouden eieren. De
Marans is één van de jongere Franse rassen.
Toch
gaat de geschiedenis van dit ras terug tot de 12e
eeuw.
Verschillende andere kippenrassen hebben meegewerkt aan het ontstaan
van de Marans, onder andere Faverolles en Croad Langshans. De Marans
dankt zijn naam aan het nu toeristieke vissersdorpje Marans in de Charente Maritime.
Het
is misschien overbodig te zeggen dat wij op die markt niet meer kopen,
al is het alleen al om de manier waarop ze de kippen tentoonstellen.
