Onze
passie voor kippen begon op een najaarsdag in 2003. Onze buren zouden
weer een lading kuikens binnenkrijgen voor de opfok. Die moesten worden
uitgeladen. Wij wilden ze daar graag een handje bij helpen. Zo gezegd
zo gedaan, gewapend met schone laarzen en een stel stevige handschoenen
stonden we klaar.
De vrachtwagen kwam en de eerste dozen werden er met een kleine heftruck uitgehaald. Wat er toen gebeurde was voor een aantal kuikens fataal. Een doos viel uit de heftruck, en de hele inhoud lag verspreid over de grond. Op 6 na waren de kuikens allemaal dood. De overlevenden zouden in verband met een eventuele besmetting niet meer terug kunnen in de schuur. Ja, jullie raden het al.Terwijl m'n man verder hielp, rende ik met 6 kuikens in de arm naar huis. In de schuur stond nog een oude vogelkooi. Daar moesten ze dan voorlopig maar in. Jammergenoeg heeft één het maar gered, een haantje. Maar een kuiken alleen is ook niets, dus kwam de buurvrouw een paar dagen later met een jonge dame aangelopen. Ze kregen de namen Chucky en Lucky. Chucky en Lucky hebben niet lang geleefd. (Vleeskippen worden niet oud omdat ze erop zijn gefokt snel veel vlees aan te maken, met poot-, hart- en longproblemen tot gevolg.)
Al gauw kochten we er nog een paar Cochinkrielen bij en de nazaat van Chucky en de cochin Lizzy is hier te zien. Ras of geen ras, Rocky was een prachthaan! Sneeuwwit met veertjes aan z'n poten.
Net voor Kerst 2009 is Rocky in m'n armen gestorven aan de ziekte van Marek.
April / Avril 2008